Eleven ♡

-Kocham Cię.. -w końcu wybełkotałem, poczułem jakby ktoś kopnął mnie w twarz..

*Ally

Sean przesiadł się bliżej mnie. Czułam, że w ogóle nie spuszcza ze mnie wzroku. Lekki dreszcz przeszedł mi po całym ciele. Na chwilę oderwałam moje załzawione oczy od łóżka szpitalnego i spoglądnęłam na Seana. Zaczął bawić się swoim telefonem.. Gdy podniósł swój wzrok i znów usadowił go we mnie, ja znów spojrzałam na nieprzytomnego Kierana..
-Kocham Cię. -usłyszałam zachrypnięty głos Seana.
Nie mogłam uwierzyć w to co przed chwilą powiedział.. Jego wyznanie zwaliło mnie z nóg. Bałam się cokolwiek mu odpowiedzieć, nie chciałam mówić nic..
-Sean... -zaczęłam szeptem. -ja nie wiem co powiedzieć..
W mojej głowie tłumiło się tyle pytań, tyle wspomnień powróciło.. Odwracając głowę w drugą stronę, uśmiechnęłam się. Pomimo tego, że sama nie wiedziałam co powiedzieć byłam szczęśliwa, że jestem kochana przez kogoś, kogo sama kochałam.. Teraz, nie wiem co myśleć... Boje sie, że to wszystko się wypaliło.
-Powiedz tylko, że czujesz to samo.. -odpowiedział krótko.
-Przepraszam, muszę wyjść.
Ally.. Coś ty narobiła? Przecież wiesz dobrze czego chcesz.. Zamiast odpowiedzieć mu, że czuję do niego to samo, po prostu wyszłam na korytarz, gdzie czekała już Megan z gorącą kawą.
Widziała moje zdenerwowanie i odkładając dwa kubki kawy na krzesło, przytuliła mnie do siebie.
-Co jest? -objęła moją twarz dłońmi i spojrzała głęboko w oczy.
-Nic. Źle się poczułam, to chyba przez ten szpital.. -odpowiedziałam unikając ponownego spotkania się z jej wzrokiem.
-Przecież widzę.. Może wyjdziemy na zewnątrz? Masz racje trochę tu ponuro..
Megan wręczyła mi mój kubek upragnionej kawy i złapała mnie w pasie.. Razem wyszłyśmy przed szpital.
-Ehh.. -głośno wypuściłam powietrze.. -Sean powiedział, że mnie kocha.. -nie owijając w bawełnę, powiedziałam przyjaciółce o co chodzi..
-CO? -niemal zakrztusiła się swoim napojem i spojrzała na mnie z niedowierzaniem..
Wcale jej się nie dziwię, jeszcze tydzień temu żarliśmy się o byle co.. a teraz, on wyznaje mi miłość.. Chore!
-No właśnie, a najlepsze jest to, że ja chyba do niego też coś czuję.. coś wiecej, niż przyjaźń.. Ale po prostu mam uraz po ostatnim zdarzeniu. Nie wiem czy mu ufać, nie wiem czy nie zrobi mi tego samego, czy nie zostawi mnie dla jakieś blond latawicy. Sorry, ale już na samą myśl robi mi się niedobrze.
-Hej słonko.. posłuchaj. Miałam tego nie mówić, ale widzę że jest z tobą ciężko.. Pamiętasz jak wtedy wybrałaś się na plażę? Wtedy co porwali Kierana? -zapytała bawiąc się włosami.
Przytaknęłam.
-Wtedy Sean zauważył mnie w kawiarni, gdy byłam na randce z Joe.. Podszedł i wypytywał o Ciebie.. Ally on przez ten cały czas się kochał, ale nie wiedział jak to powiedzieć i po prostu cię spławił tak jak ty go teraz...
Spojrzałam z niedowierzaniem na Meg. Próbowałam poukładać sobie to wszystko w głowie i po chwili wszystko ułożyło mi się w jedną całość.
-Jestem najgłupszą dziewczyną na świecie.. Proszę, cofnij czas.. co ja teraz zrobię? Wrócę i odpowiem: 'Hej sorry, że wyszłam ale zachciało mi się do toalety.. Też cię kocham' ? -parsknęłam śmiechem. -Wszystko zepsułam..
-Jeśli cię kocha, musi dać Ci trochę czasu byś się zastanowiła.. Życie nie jest takie łatwe jak się wydaje, trzeba myśleć trzy razy zanim się zrobi coś głupiego.Więc wróćmy do środka, bo serio nie jest za ciepło i pogadaj z nim.
-Tak też zrobię. -uśmiechnęłam się, spoglądając w niebo.

*Sean

Zostałem tu sam.. Wyszła. Nie wiem czy moja wiadomość ją zaskoczyła, chociaż myślę że na pewno był to dla niej lekki szok.
-Zobacz bracie, jak ciężko jest z kobietami.. ehh, dlaczego ja zawsze muszę wybrać tak nieodpowiedni moment..
W tej chwili otwarły się drzwi sali. Byłem pewien, że to pielęgniarka, ale to była Ally.
Nawet gdy się smuci jest piękna.. Podniosłem się z krzesła i zacząłem się bronić..
-Przepraszam, to było nie na miejscu..
Ally podeszła na tyle blisko, że słyszałem jak jej serce szybko bije.
-Nie Sean, to ja przepraszam.. Jeszcze nie dorosłam do tego, żeby nazywać się dorosłą osobą.. Przemyślałam to wszystko i chcę powiedzieć tylko jedno.. Też cię kocham!
 Moje serce zaczęło bić szybszym tempem, a uśmiech nie schodził mi z twarzy.. Przytuliłem ją do siebie, wiedziałem, że teraz już jest moją własnością i nikomu nie pozwolę jej skrzywdzić.

___________

Jestem chora, więc moja wena powróciła..
Mam jedną prośbę, każdy kto czyta mojego bloga niech zostawi po sobie jakikolwiek komentarz.. Z anonima z profilu, cokolwiek! Chcę wiedzieć dla kogo piszę i ile osób to czyta! :))
btw. z kim się zobaczę 17 listopada we Warszawie? ♡

~DameLemon